दोन प्रसंग

एक मेसेज.. दोन फ़ोन...
उत्तर नाही अन आपली तणतण...
वाट पाहणे .. रागावणे अन् सरते शेवटी काळजी ...
मग एक स्फोट ..

सुट्टी... रुटीन मधून एक ब्रेक
नातेवाईक ..मैत्रिणी .. मज्जा ..मोकळीक
मनाच्या एका कोपऱ्यात हुरहुरती आठवण ...
तरी "न केलेला मेसेज" ..ही पहिल्या प्रसंगाची शिकवण

अन् मग शल्य ...
कोणती जाणीव खरी... कोणते भाव खरे...

अश्या सलील सीमेवर झुलणे का ...
अश्या आंदोलनांनी हलणे का...
आपण आपण आपलेच तरी
इतके अनोळखी जगणे का..

- भक्ती आजगावकर